Yazmam gereken beş sayfa olmasına rağmen oturdum blog yazıyorum. Marx hakkında bir şeyler yazmaya çalışırken kendimi başka yerlerde buldum resmen. Neyse, anlatacağım konuya gelelim. Twitterda da dile getirdiğim gibi, oda arkadaşım ve sevgilisinden ne kadar rahatsız olduğumu sağır sultan duydu artık. Çok aksiyonlu bir çift olmasalarda da, durmadan aksiyonları hep benim yanımda gerçekleştirmeyi seviyorlar. Neyse, onların ki de fantazi. Gel gelelim, bugün çocuğu kızı beklerken yatakhanenin terasında tek başına otururken gördüm. Bana baktı, merhaba filan dedi. Sonra biraz garip olsa da, napıyor diye baktım, öylece etrafa bakıyordu çocuk. Sevgilisini bekliyordu. Sevgilisi de yan binada bir konferanstaydı. O an nedense yaptıkları her şeyi unuttum ve çocuğun o hali bana çok saf geldi. O da insan dedim kendi kendime, o da birini seviyor. Herkes sevdiğini birini bekliyor işte. Bazılarımızın bekleyişleri uzun, bazılarımızınki kısa. Yeter ki beklemeye deyecek "bir" insan olsun hayatımızda, beklemenin tadı da bir başka. - ne güzel bağladım ama sonunda.
İyi geceler Amerika, günaydın Türkiye.
