Demisler ki, ayni suda iki kez yikanamazsin. Dogru, ikinci seferde ben ayni ben degil, su da ayni degil.
Her ani geri donusu olmaksizin yasiyor ve bunun farkina bile varmiyoruz. Elimizde olanin degerini bilmeden daha fazlasini ve daha uzun yasamayi diliyoruz.
Insanin yapamiyacagi sey yok bana sorarsaniz, elbet bir gun zamanda geri gidebilmeyi kesfedecegiz. Anilarimiz sadece tecrubeler olucak ve ayni ani binlerce kez yasayarak dogru yolu bulmaya calisacagiz; ama dogru olan bu olmayacak. Cocuklarimizin ya da torunlarimizin bu yasamlari, bizim yasamlarimizdan daha degersiz olacak. Cunku insan olmak bir cukura atlayabilmektir dusunmeden, hata yapip onlari ogrenmek ve en onemlisi 1 kere az ve oz yasayabilmektir. Her benzersiz ani benzersiz olduguna kendini inandirmaktir insan olmak.
Bu yolda yururken yalniz oldugunu sanir insan; ama aslinda hic bir zaman yalniz olmaz. Daha ogrenemedigimiz hayat amacimizi bulma yolunda, hep bizi sevenler olacak. Kendimizi yalniz sandigimiz anda bile, birini dusunmek bizim icimizi isiticak. Ona da ask diyecegiz.
Ask olmadan amacimizi hicbir zaman kesfedemeyecegiz. Bu yuzden hic bir zaman yalniz yurumeyecegiz.
Bu sozlerim yakin zamanda kaybettigim sevgili amcam icin, her nerdeyse bilsin ki su an yurudugu yolda yalniz degil...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder