19 Ekim 2010 Salı

Himalayalarda'daki Kesis

Insanlar nasil birbirlerinin kalbini bu kadar kolay kirabiliyorlar, acikcasi anlamis degilim. Sevginin var oldugunu soyleyip, ertesi gun sevdiklerini oyle ortada birakip gidebiliyorlarsa, sevginin varligi da sorgulanabilir hale geliyor. Sadece o ikilinin iliskisindeki sevgiden de bahsetmiyorum, genel olarak gercekten birbirimizi sevip sevemedigimiz de bir soru isareti.
"Yasadim diyebilmek icin", once yasamanin degerini bilmek gerekir. Bir an da ancak sevdiginle gecirdiginde anlamlanir. O zaman neden yalanlarla karsimizdakini kandirip, daha sonra da onu kendimizden uzaklastiriyoruz?


Dipnot: Etrafimda kalbi kirilan o kadar insan var ki - hem de karsindakini delice seven insanlar bunlar - bazen himalayalara cikip kesis olmayi dusunuyorum. Hem benim kalbim kirilmaz, hem de kalbi kirilanlari gormeyerek ask diye bi seyin olduguna inanmaya devam edebilirim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder