3 Şubat 2011 Perşembe

Cadi Kazani

Keske hayatimda keskeler olmasaydi,
Neyin ne oldugunu bilebilseydim cogu zaman,
"Acaba", "yoksa" sorularini sormasaydim,
Kelimelerle kendimi anlatabilseydim, karsimdaki beni anlayabilseydi,
Uzun sureden sonra kalbimi acmaya karar verdigimde, karsimdaki saklanmasaydi,
Ben ne hissettigimi soylemekten cekinmezken, karsimdaki cekinmeseydi,
Aska bu kadar inanmama ragmen, askin benim basima gelmeyecegine eminken ben, arkadaslarim bana "Ne yapmaliyim?" diye aglamasaydi,
Birilerine tavsiye verirken ben, bana birileri tavsiye verebilseydi,

Gercekten ve gercekten "dogruyu" gorup, bir seylerin varligina inanabilseydim...
Susmak yerine konussaydim.


Not: su an oyle mutluyum ki. En azindan birinin seferine kadeh kaldirirken, "Artik Deniz sanssiz olmasin" diye icen arkadaslarim var ve oyle seyler icmem icin bana gazi veriyorlar ki... :) bkz: ickiye tarcin doktum patladi yahu :D

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder