Her insanin hayatta bir varolus amaci var. Artik ondan kesinkes eminim. Bazilarimiz para konusunda basarili olurken, bazilarimiz askta, bazilarimiz huzurda, bazilarimiz da basarisizlikta basarili.
Yillar once bir ruya gormustum. Cok kucuktum; ama dun gibi hatirliyorum o ruyayi. Bir ses bana "Hoslandigin cocuk mu, yoksa derslerin mi?" demisti. Su an kucukluk halimi dusundukce bu ruya bana da komik geliyor ve bilincaltimda olusmaya baslayan seylerin, nasil hayatimi su gune kadar yonlendirebilmis oldugunu goruyorum.
Peki ben nasil cevaplamistim bu soruyu? Tabii ki de basarili olmayi secmistim. Basarili olmak daha zordu cunku sevmekten ve sevilmekten. Emek istiyordu, hayati yonlendiriyordu.
Ben artik ne icin yasadigimi biliyorum. Kararimi yillar once vermisim ben, kapilari kapatmis; kendimi bir yone adamisim. Icimde kalan bir parca hep bir seylere inandi ve hayallerini kurdu. Artik biliyorum ki hayat filmlerden ote. Gercek, hem de cok gercek. Eskiden kim oldugumu bilmezdim, artik biliyorum. Ben hicbir zaman kimseye guvenemeyecegim, arkadaslarima bile.
Insan sinirlarina gore davranmali. Ben de artik oyle davranacagim. Bu konu da burada kapandi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder