Ah şu şarkılar olmasa, her şey daha güzel olurdu. Her şeyi daha çabuk unuturduk eminim. Kafamı dağıtabilmek için artık durmadan Black Eyed Peas ya da Alors on Danse dinliyorum; yoksa arabesk yanıma yenilip, "iki gözüm anlamadım olanııı" şeklinde Serdar Ortaç playlistini açıyorum. Girdiğim modu herhalde anlatmak zor olur; çünkü her şarkısının anlamsız olduğu tescillenmiş biradam olan Serdar Ortaç'ın sözleri bile bu modda anlamlı ve ruh halimi anlatır hale geliyor. Serdar dinlediğim için beni dışlayan arkadaşım Egemen bile artık bununla yüzleşti. Aslında kendisi bile Serdar dinliyor artık benim yüzümden.
Tabii olay Serdar'da değil, her şey insanın kendi içinde bitiyor. İşte bu yüzden ben de içimi çürütmek üzere abuk subuk tektonik müzikler dinliyorum ve üzüldüğümde de ipodumda üzülecek şarkı bulamıyorum. Kendi beynimi çabuk yönlendirilebilir olarak tanımlamam; ama efendim ne diyim müzik çaldı mı hemen beynim o müziğin kontrolü altına giriyor.
Bu yüzden hamileyken bebeğimi techno müzik dinleteceğim ki, doğunca çok ağlamasın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder